Justyna Bargielska jest poetką i prozaiczką. Laureatka III edycji konkursu poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego (2001) oraz nagrody specjalnej w konkursie im. Jacka Bierezina (2002). Dwukrotna laureatka Nagrody Literackiej Gdynia: w roku 2010 za tom wierszy Dwa fiaty oraz w 2011 za tom prozy Obsoletki. Za ten tom nominowana także do Paszportów Polityki, za tom wierszy Bach for my baby ? do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius oraz Nagrody Literackiej Nike. Jej wiersze były tłumaczone m.in. na język angielski i słoweński.
Wszystkie książki Justyny Bargielskiej ? począwszy od debiutanckiego zbioru wierszy Dating Sessions z 2003 roku, a skończywszy na prozatorskich Małych lisach z 2013 roku ? charakteryzują się bardzo dosadnym, zmysłowym językiem. Dominuje w nich czarne, makabryczne poczucie humoru. Zanurzone są w surrealnych, nieco baśniowo-dziecięcych krajobrazach. Zmysłowość, baśniowość i absurdalne poczucie humoru to najbardziej charakterystyczne cechy tych wierszy. Nie jest tak bez powodu: Bargielską interesują różne aspekty cielesności człowieka. Poetka stara się je pokazać w rozmaitych uwikłaniach: macierzyństwa, seksualności, śmierci.
Najczęściej powracającym problemem w jej pisaniu jest doświadczenie macierzyństwa. W China Shipping doświadczenie to zaowocowało intensywną grą z językiem, który w książce objawiał swoją kreacyjną moc. Można było niemal odczuć radość podmiotu piszącego, który powoływał do istnienia świat imion własnych. Z kolei w Obsoletkach, opowiadając o martwych ciążach i poronieniach, Bargielska mierzyła się z traumą i odsłaniała żałobny wymiar macierzyństwa. Również Dwa fiaty określone były melancholijną perspektywą utraty i pustki. Śmierć i miłość, zamknięte w granicach zmysłowego pożądania, poetka często w zbiorze przywoływała za pomocą słówka ?dotyk?.
