Bemowskie Centrum Kultury, Dwa Jelonki i Krótka Przerwa zapraszają na spotkanie autorskie z Jackiem Dehnelem. Rozmowę poprowadzą Justyna Suchecka i Natalia Szostak. Wstęp wolny
Jacek Dehnel jest prozaikiem, poetą, tłumaczem i malarzem. W 2005 roku otrzymał Nagrodę im. Kościelskich, a rok później Paszport POLITYKI. Z pochodzenia gdańszczanin, mieszka w Warszawie.
Jako prozaik Dehnel zadebiutował tomem opowiadań „Kolekcja” (1999), ale popularność i uznanie przyniosła pisarzowi pierwsza powieść zatytułowana ” Lala” (2006), saga rodzinna, z wyraźnie zaznaczonym wątkiem autobiograficznym, w której centralną postacią jest babka autora, Elżbieta Bieniecka, tytułowa Lala.
Wydany w roku 2007 zbiór opowiadań „Rynek w Smyrnie” mieści teksty powstałe w latach 1999-2002, pisane więc przez jeszcze bardzo młodego autora, ale zawierające już najbardziej typowe składowe pisarstwa Dehnel: wyrafinowany styl, tematykę rodem z tradycyjnej prozy modernistycznej, mnogość kulturowych odniesień, skłonność do posługiwania się pastiszem i stylizacją. W wydanym rok później tomie opowiadań „Balzakiana” autor na pozór zwrócił się ku współczesności. Czerpiąc inspirację z Balzakowskiej Komedii ludzkiej, starał się ukazać przekrój współczesnego społeczeństwa na tle historii końca PRL-u i początków III RP. Tyle tylko że jest to przekrój dosyć nietypowy. Znamienne jest, że autor” Lali”, pisząc o współczesności, wiele miejsca w opowiadaniach poświęca przeszłości, co więcej ? niektórzy z bohaterów tomu, jak chociażby Adrian Helsztyński z opowiadania „Miłość korepetytora”, są w niej nieomal całkowicie zanurzeni, ignorując teraźniejszy styl życia.
W kolejnych powieściach, „Saturnie” (2011) oraz „Matce Makrynie” (2014), Dehnel wypracowuje nowy wzorzec swojej prozy, splatając opowieści biograficzne z fikcyjnymi wariacjami na temat losów mniej lub bardziej znanych z historii osób.
Na obrzeżach głównego nurtu prozy Dehnela sytuują się dwie książki: „Fotoplastikon” (2009) jest zbiorem ekfraz, czyli literackich opisów dzieł sztuki, w tym przypadku zdjęć i pocztówek pochodzących głównie z XIX i początków XX wieku, natomiast „Młodszy księgowy” (2013) ? zbiorem tekstów o zacięciu felietonowym, traktującym o literaturze, szeroko rozumianym życiu literackim i literackich fascynacjach autora.
Począwszy od debiutanckiego tomu wierszy Jacek Dehnel tworzy poezję, która rozpoznawana jest przez krytyków jako ?estetyzujący neoklasycyzm, bliski akademizmowi? (Anna Kałuża). Chętnie zwraca się ku przeszłości, pełnymi garściami czerpie z tradycji kultury wysokiej, szczególnie mocno zwracając się ku modernizmowi. Na pozór tworzy poezję ostentacyjnie staroświecką, często jednak miesza przeszłość z teraźniejszością (dla przykładu: w tomie Wyprawa na południe pod wszystkimi wierszami jako daty ich powstania widnieją lata z początku XX wieku), często posługując się pastiszem, parafrazą czy stylizacją. / tekst i foto: Instytut Książki
