Gwiazdy progresywnego rocka i światowej klasy saksofonista wystąpią po raz pierwszy wspólnie na Bemowie. Bemowskie Centrum Kultury i Warsaw Summer Jazz Days zapraszają na jedyny koncert SBB i Chrisa Pottera.
Chris Potter
Światowej klasy solista, kompozytor i saksofonista. Jest najmłodszym muzykiem w historii, który wygrał Nagrodę Jazzpar Danii. Imponująca dyskografia Pottera obejmuje 15 płyt jako lidera i sidemana na ponad 100 albumach. Był nominowany do nagrody Grammy za pracę nad swoim solowym „In Vouge”, utworem z Joanne Brackeen w 1999 z albumu Pink Elephant Magic, nagrodzony Grammy za album w 2000 roku „Two Against Nature”. Występował i nagrywał z wieloma czołowymi muzykami, takimi jak Herbie Hancock, Dave Holland, John Scofield, Mingus Big Band, Jim Hall, Paul Motian, Dave Douglas, Ray Brown.
Szczyt popularności osiągnął współpracując z kwartetem Pata Metheny’ego, nagrywając wspólnie płyty i uczestnicząc w trasach koncertowych na całym świecie, w tym parokrotnie w Polsce.
Jego ostatni album Ultrahang, to zwieńczenie okresu pięciu lat pracy ze swoim undergrandowym kwartetem : Adam Rogers na gitarze, Craig Taborn na Fender Rhodes i Nate Smith na perkusji.
SBB
Silesian Blues Band powstał w 1971 r. w Siemianowicach Śląski jako zespół Józefa Skrzeka, młodego wówczas basisty i pianisty, który miał za sobą już niemal roczną współpracę z zespołem Breakout. W składzie tria obok lidera znaleźli się Apostolis Anthimos, przez przyjaciół zwany Lakis (gitara), 17-letni syn greckich imigrantów, urodzony w Katowicach oraz Jerzy Piotrowski (perkusja).
W końcu 1971 r. cały Silesian Blues Band rozpoczął ponad półtoraroczną współpracę z Czesławem Niemenem (jako grupa Niemen). Latem 1973 r. drogi muzyków rozeszły się, Niemen wkrótce założył Niemen Aerolit, a Silesian Blues Band przekształcił się w SBB. Skrót ten już wtedy rozwijano (wedle pomysłu Franciszka Walickiego, ówczesnego opiekuna grupy) jako ?Szukaj, Burz i Buduj?.
Pierwszy album SBB został zarejestrowany 18-19 kwietnia 1974 r. Gdy trafił do sklepów późnym latem tego samego roku, jego pierwszy nakład natychmiast się rozszedł, osiągając na czarnym rynku nawet czterokrotne przebicie cenowe. Wypełniła go brawurowa, żywiołowa muzyka, odwołująca się do tradycji Jimi?ego Hendrixa i tria Cream, pełna szaleńczych solówek gitary i przesterowanego basu, ale i lirycznych fragmentów wykorzystujących brzmienie fortepianu.
Wraz z koncertami przychodzą kolejne nagrania, w tym mnóstwo nagrań radiowych, dokonywanych najpierw w studiach Programu Trzeciego Polskiego Radia, potem najczęściej w studiu Polskiego Radia Opole. Z takich nagrań powstaje drugi LP zespołu, ?Nowy horyzont?, później zostaje zarejestrowana ?Pamięć? i ?Ze słowem biegnę do ciebie?. Każda kolejna płyta SBB to stopniowe odchodzenie od żywiołowego free-rocka na rzecz przemyślanych i rozbudowanych kompozycji, rejestrowanych z użyciem syntezatorów i bogato stosowanej techniki wielośladowej. Zespół współpracuje także z innymi muzykami, m.in. z Tomaszem Stańko, Tomaszem Szukalskim, Haliną Frąckowiak, Janem Błędowskim, Andrzejem Przybielskim.
W 1977 r. SBB znajduje przedstawiciela na rynek zachodni w postaci firmy Aries z Getyngi. Dzięki temu zaczynają koncertować w RFN, Danii, Finlandii i innych krajach, które były oddzielone od Polski tzw. żelazną kurtyną. W listopadzie 1977 r. grupa nagrywa w Hannoverze swój pierwszy LP przeznaczony na rynek zachodni, ?Follow My Dream?. W roku następnym powstaje ?Welcome?, a zespół cały rok spędza w trasach koncertowych. Zmęczenie przyszło w 1979 r. Dała o sobie znać wyczerpująca praca ostatnich lat. Napięcie w grupie pomaga rozładować nowy członek zespołu, drugi gitarzysta, Sławomir Piwowar, wcześniej występujący z jazzową grupą Paradox i zespołem Niemen Aerolit. Jego pojawienie się to swoisty ?oddech? dla muzyków, którzy powracają triumfalnie letnią trasą po nadmorskich amfiteatrach. Na początku 1980 r. nagrywają swój kolejny album, ?Memento z banalnym tryptykiem?, który okazuje się być ostatnim LP tamtego SBB ? jednocześnie LP najlepszym, najdojrzalszym i dobrze obrazującym drogę, jaką przebyła grupa od swojego debiutu.
Okazją do reaktywacji grupy okazała się impreza ?Trzy Dekady Rocka?, zorganizowana w lipcu 1991 r. przez Franciszka Walickiego w Sopocie. Ten jednorazowy, przeciętny występ nie pociągnął jednak za sobą dalszych działań. Kolejna okazja nadarzyła się jednak już w 1993 r., kiedy zaproponowano udział SBB w koncercie charytatywnym na rzecz dzieci w katowickim Spodku. Do wspólnego grania zaproszono Janusza Hryniewicza (śpiew, gitara akustyczna) oraz Andrzeja Ruska (gitara basowa). Kwintet dał kilka koncertów na przestrzeni dwóch lat (1993-94), by w maju 1994 r. wyjechać na tournee po klubach polonijnych w USA. Wyjazd zakończył się nagraniem kasety ?Live In America ?94″, ponownym rozpadem zespołu oraz pozostaniem Jerzego Piotrowskiego w USA na stałe. W 1998 r. SBB powróciło na scenę z Mirosławem Muzykantem, młodym perkusistą, który miał już okazję współpracować z Józefem Skrzekiem w jego solowych projektach. To wcielenie pozostawiło po sobie trzy płyty koncertowe, wypełnione nowymi opracowaniami starych utworów i jedną premierową kompozycją (?Całkiem spokojne zmęczenie?).
Właściwą działalność w składzie z Paulem Wertico otworzyła wiosenna trasa w 2001 roku, obejmująca Niemcy, Czechy i Polskę. W trakcie kilkudniowej przerwy w koncertach muzycy zarejestrowali także EP ?The Golden Harp?. Jesienią zespół wszedł do studia, by nagrać pierwszą od 1980 r. studyjną płytę. W ten sposób powstały ?Nastroje?.
W 2006 r. grupa zagrała m.in. w katowickim Spodku i na warszawskim Torwarze jako gość specjalny Deep Purple (podobnie było w 2010 r.). Koncertowali również jako główna gwiazda Baja Prog w Meksyku. Na nowy materiał studyjny przyszło czekać do 2007 r., wtedy bowiem ukazał się album ?The Rock? ? pierwszy nagrany w nowym składzie. Paula Wertico zastąpił Gabor Nemeth, węgierski perkusista znany m.in. z Skorpio i Locomotiv GT. SBB wróciło do rockowych korzeni i taka też jest płyta ?The Rock?. Zespół nagrał w nowym składzie także DVD ?Four Decades? oraz z powodzeniem koncertuje w Polsce i poza jej granicami. Na początku 2009 r. ukazał się nowy album grupy, ?Iron Curtain?, a jesienią 2010 r. ? ?Blue Trance?.
13 kwietnia 2014 roku SBB zagrało po raz pierwszy od 1994 roku w swoim żelaznym składzie. Za perkusją znowu usiadł Jerzy Piotrowski. Od tego momentu następuje odrodzenie klasycznego brzmienia zespołu . Nagrywają płytę koncertową w studio im.Agnieszki Osieckiej na której gościnnie występuje z nimi Michał Urbaniak. W 2016 grają na wszystkich ważnych muzycznych wydarzeniach w kraju , biorą też udział w festiwalach na Węgrzech oraz Niemczech.
