W latach 1952 ? 1955 pod kierunkiem prof. Lwa Rudniewa w Warszawie powstawał Pałac Kultury i Nauki, nazywany później Pałacem Młodzieży im. Józefa Stalina. Obiekt miał być ?darem narodu radzieckiego dla narodu polskiego?, stąd też wznoszony był także przez robotników radzieckich, zakwaterowanych m.in. w osiedlu ?Przyjaźń? na Górcach. Mężczyźni wykonywali najcięższe prace techniczne, podczas których dochodziło również do wypadków śmiertelnych. Grzebano ich bez rozgłosu na cmentarzu prawosławnym na Woli, utrzymując w tajemnicy przed ich bliskimi przyczynę zgonu. Ich żony pracowały nad wykonywaniem ozdób sal Pałacu, nawiązujących do sztuki ludowej. Mimo powszechnie znanych faktów odnośnie Pałacu Kultury, sami jego budowniczowie z ZSRR pozostają w cieniu swojego dzieła. Spotkanie dotyczyć więc będzie ich życia codziennego, warunków pracy i ich miejsca w propagandzie przyjaźni polsko-radzieckiej epoki stalinowskiej, z akcentem na ich doświadczenia związane z życiem na osiedlu ?Przyjaźń?.
Cykl wykładów historyczny jest współorganizowany z Cyfrowym Archiwum Bemowa
